Çift Terapisi Online Olur mu?

Dijital çağın sunduğu olanaklar, psikoterapi alanında da önemli dönüşümlere yol açmıştır. Özellikle pandemi dönemiyle birlikte yaygınlaşan online terapi uygulamaları, çift terapisi için de yeni bir seçenek olarak gündeme gelmiştir. Bu bağlamda “Çift terapisi online olur mu?” sorusu, hem akademik dünyada hem de danışanlar arasında sıkça tartışılmaktadır.

Çift Terapisinin Tanımı ve Amacı

Çift terapisi, romantik ilişkilerde ortaya çıkan iletişim problemleri, güven sorunları, sadakatsizlik, cinsel işlev bozuklukları, ebeveynlik çatışmaları ya da yaşam döngüsü değişiklikleri (ör. evlilik, çocuk sahibi olma, emeklilik) gibi konularda çiftlere destek olmayı amaçlayan bir psikoterapi türüdür. Amaç, partnerlerin işlevsiz ilişki kalıplarını fark etmeleri, empati becerilerini geliştirmeleri ve daha sağlıklı bir iletişim kurmalarıdır (Gurman, Lebow, & Snyder, 2015).

Online Çift Terapisi Nedir?

Online çift terapisi, geleneksel yüz yüze seansların internet üzerinden görüntülü görüşme platformları aracılığıyla yürütülmesidir. Özellikle coğrafi uzaklıklar, yoğun iş temposu ya da çocuk bakım sorumlulukları nedeniyle terapiye erişimde zorluk yaşayan çiftler için önemli bir fırsat sunmaktadır (Backhaus et al., 2012).

Online Çift Terapisinin Avantajları

  1. Erişilebilirlik: Uzak bölgelerde yaşayan veya yurtdışında bulunan çiftlerin terapiste ulaşmasını kolaylaştırır.
  2. Zaman ve Maliyet Tasarrufu: Ulaşım sürelerinin ortadan kalkması, çiftlere önemli bir kolaylık sağlar.
  3. Konforlu Ortam: Ev ortamında olmak, bazı çiftlerin kendilerini daha rahat ifade etmelerine yardımcı olur.
  4. Esnek Planlama: Çalışma saatleri yoğun olan veya farklı zaman dilimlerinde yaşayan çiftler için esneklik sağlar.

Online Çift Terapisinin Zorlukları

  1. Teknik Sorunlar: İnternet bağlantısı veya cihaz problemleri terapinin akışını bozabilir.
  2. Gizlilik Riski: Ev ortamında üçüncü kişilerin müdahalesi, gizliliği tehdit edebilir.
  3. Duygusal Yoğunluğun Yönetimi: Çiftlerin yüksek çatışma yaşadığı anlarda terapistin müdahalesi online ortamda sınırlı kalabilir (Burgoyne & Cohn, 2020).
  4. Kriz Durumları: Aile içi şiddet, intihar riski veya ağır bağımlılık sorunları gibi durumlarda online terapi tek başına yeterli olmayabilir.

Bilimsel Bulgular

Araştırmalar, online çift terapisinin etkinliğinin yüz yüze terapilere oldukça yakın olduğunu göstermektedir. Simpson ve Reid (2014), online terapilerin ilişki doyumunu artırmada anlamlı sonuçlar verdiğini, terapötik ittifakın online ortamda da kurulabildiğini belirtmiştir. Benzer şekilde, Doss ve arkadaşları (2020), internet tabanlı müdahalelerin özellikle iletişim becerilerinde ve problem çözme alanlarında etkili olduğunu ortaya koymuştur.

Kimler İçin Daha Uygundur?

  • Farklı şehirlerde veya ülkelerde yaşayan çiftler
  • İş yoğunluğu veya çocuk bakım sorumlulukları nedeniyle ofise gidemeyenler
  • İlişkilerinde orta düzeyde çatışma yaşayan çiftler

Buna karşılık, aile içi şiddet öyküsü veya ciddi psikiyatrik bozukluklar söz konusu olduğunda online çift terapisi tek başına önerilmez. Bu durumlarda yüz yüze görüşme ve multidisipliner destek tercih edilmelidir.

Terapötik Süreçte Dikkat Edilecek Noktalar

  • Seans için sessiz ve bölünmeyecek bir ortam sağlanmalıdır.
  • Çiftler, kamera ve ses sistemlerinin doğru çalıştığından emin olmalıdır.
  • Terapist, seans başında gizlilik ve teknik aksaklıklara dair kuralları netleştirmelidir.

Sonuç

Çift terapisi online ortamda da uygulanabilir ve birçok durumda oldukça etkili sonuçlar doğurabilir. Modern yaşamın koşulları göz önünde bulundurulduğunda, online çift terapisi ilişkisel sorunları ele almak için değerli bir alternatif sunmaktadır. Ancak her çiftin ihtiyaçları farklıdır; bu nedenle terapinin yöntemi, çiftin durumuna ve yaşanan sorunların ciddiyetine göre belirlenmelidir.

Referanslar

Backhaus, A., Agha, Z., Maglione, M. L., Repp, A., Ross, B., Zuest, D., … & Thorp, S. R. (2012). Videoconferencing psychotherapy: A systematic review. Psychological Services, 9(2), 111–131. https://doi.org/10.1037/a0027924

Burgoyne, N., & Cohn, A. S. (2020). Lessons from the transition to relational teletherapy during COVID-19. Family Process, 59(3), 974–988. https://doi.org/10.1111/famp.12589

Doss, B. D., Feinberg, L. K., Rothman, K., Roddy, M. K., & Comer, J. S. (2020). Using technology to enhance and expand interventions for couples and families: Conceptual and methodological considerations. Journal of Family Psychology, 34(2), 135–146. https://doi.org/10.1037/fam0000611

Gurman, A. S., Lebow, J. L., & Snyder, D. K. (2015). Clinical handbook of couple therapy (5th ed.). New York, NY: Guilford Press.

Simpson, S. G., & Reid, C. L. (2014). Therapeutic alliance in videoconferencing psychotherapy: A review. Australian Journal of Rural Health, 22(6), 280–299. https://doi.org/10.1111/ajr.12149

Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir